Τρία Ανεξήγητα Μυστικά

Μέσα στο πλήθος των φανταστικών επιτευγµάτων µηχανικής των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και ανεξήγητων µυστηρίων ̟που παρουσιάζονται στην αρχαία Ελληνική ιστορία στα διασωθέντα κείµενα και αρχαιολογικά ευρήµατα, η παρούσα µελέτη επιλέγει τρία για µια σύντοµη παρουσίαση:

1. Ελληνική Γλώσσα
Η Ελληνική Γλώσσα αποτελεί µια πλήρως µαθηµατική γλώσσα βασισµένη σε λογική
εξίσωσης. ∆ηλαδή, αν κάποιος διαθέτει κάποιους γνωστούς και ορισµένους π̟αράγοντες µέσα σε µια νοηµατική (ή µαθηµατική) πρόταση, µπορεί µε την λογική
δοµή της Ελληνικής Γλώσσας να βρει και να ορίσει και τους αγνώστους, είτε αυτοί
είναι λέξεις είτε έννοιες, κ.λ̟. Οι υπολογιστές της NASA το 2006 π̟ρογραµµατίστηκαν µε γλώσσα προγραµµατισµού µε βάση τα αρχαία Ελληνικά
(Discovery and Science). Οι υπεύθυνοι αξιωµατούχοι της υπηρεσίας δήλωσαν ότι το
έπραξαν αυτό ακριβώς για να εκµεταλλευτούν το τεράστιο υπολογιστικό δυναµικό της Ελληνικής Γλώσσας και την ανεξάντλητη ικανότητά της να ορίζει επακριβώς την
φύση και το περιεχόµενο νέων εννοιών...

Πολλοί ερευνητές αναφέρουν ότι στην Οµηρική ε̟οχή υπήρχαν περί τους 6.000.000
λεκτικούς τύπους. Ακόµη και αν αυτοί σφάλλουν, ακόµη και αν ο αριθµός των
λεκτικών τύπων βρισκόταν απλώς (!) στην τάξη των χιλιάδων, το βέβαιο είναι ότι η
αρχαία Ελληνική µε όλες τς εκφάνσεις, διαλέκτους και παραλλαγές της σίγουρα δε
µπορεί να συγκριθεί µε τη σηµερινή λεξιπενία και εν γένει αδυναµία του λόγου
(γραπτού και προφορικού). ∆εν είναι τυχαίο ότι ρίζες ή και αυτούσιες λέξεις της
αρχαίας Ελληνικής υπάρχουν ακόµη και σήµερα σε φυλές της Πολυνησίας, της νότιας Αµερικής, αλλά ακόµα και σε γλώσσες όχι τόσο µακρινές όπως οι «λατινο»-γενείς...

2. Μηχανισµός των Αντικυθήρων
Ολόκληρες πραγµατείες και δοκίµια έχουν γραφεί για αυτό το «περίεργο»
κατασκεύασµα από το παρελθόν. Αυτές οι µελέτες, άλλες µε λιγότερη και άλλες µε
περισσότερη σοβαρότητα, αποτυπώνουν έναν εκπληκτικό από πολλές απόψεις
µηχανισµό από τον 1ο αι. ̟π.Χ. περίπου.

Το Πάσχα του 1900 κάποιοι σφουγγαράδες, αποφάσισαν να περάσουν τη
φουρτουνιασµένη νύχτα σε έναν κολπίσκο στα Αντικύθηρα. Την επόµενη µέρα, µε τη θάλασσα ήρεµη, βούτηξαν για σφουγγάρια και βρήκαν ένα ναυάγιο που χρονολογείται από το 150 ως το 80 π.Χ. Εκεί εντόπισαν ανάµεσα στους πολλούς αµφορείς και σε διάφορα άλλα σηµαντικά ευρήµατα και ένα ασήµαντο, µισοσαπισµένο ξύλινο κουτί µε
κάµποσα µεταλλικά κοµµάτια µέσα.

Οι διαστάσεις του µικρού κυτίου ήταν περί̟ου 32 x 20 x 10 εκατοστά και τα διάφορα
µπρούτζινα θραύσµατα απάρτιζαν έναν ασύλληπτα περίπλοκο µηχανισµό πολλαπλών γραναζιών. Το εκπληκτικό αυτό εύρηµα από το παρελθόν είναι διάσηµο µε το όνοµα «Μηχανισµός των Αντικυθήρων» αν και πριν από µερικά χρόνια είχε και την π̟ροσωνυµία «Υπολογιστής των Αντικυθήρων». Και αυτό γιατί, όντας όπως όλα
δείχνουν το α̟οτέλεσµα έρευνας σειράς ευφυών µηχανικών και αστρονόµων όπως ο
Μέτων, ο Κάλλιος και ο Ίπαρχος, ο µηχανισµός αυτός µε τους οδοντωτούς τροχούς
και τα γρανάζια του υπολογίζει ταυτόχρονα τις κινήσεις του Ήλιου, της Σελήνης, των
αστερισµών του Ζωδιακού και άλλων βασικών αστερισµών, και µάλιστα στους
διάφορους κύκλους τους...

Από τη µέρα της ανακάλυψής του ως σήµερα πλήθος σηµαντικοί επιστήµονες και
µηχανικοί ασχολήθηκαν µε αυτό το µηχανισµό (όπως ο Κουστό, η Αµερικανική
Αρχαιολογική Ακαδηµία, κ.α.). Μάλιστα, µερικοί ερευνητές αφιέρωσαν την καριέρα
τους και τη ζωή τους σε αυτόν, όπως ο Σ̟υρίδων Στάης και ο Derek de Solla Price.
Όµως, στις µέρες µας, α̟ό το 2004 και µετά συστήθηκε µια µεγάλη πολυεπιστηµονική
οµάδα απαρτιζόµενη από τεχνικούς της Hewlett-Packard, επιστήµονες του
Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών και επιστήµονες από διάφορα Πανεπιστήµια της
Ελλάδας, της Βρετανία και των ΗΠΑ (Antikythera Mechanism Research Project:
http://www.antikythera-mechanism.gr/), η οποία µε ζήλο ερευνά τα µυστικά αυτού
του εκπληκτικού µηχανισµού.

Από τα τέλη του 2006 και τις αρχές του 2007, υπάρχει ένας αυξανόµενος
ενθουσιασµός στο διεθνές ε̟πστηµονικό στερέωµα µε τις συνεχείς νέες αποκαλύψεις
λειτουργιών του Μηχανισµού. Το µικρό µέγεθός του, και κατά συνέπεια η εξαιρετικά
συµπυκνωµένη τεχνολογία του, το καθιστούν «ανεξήγητο θαύµα» της µηχανικής της αρχαιότητας. Εππλέον, περιέχει δύο απίστευτα για την εποχή του στοιχεία: ένα
διαφορικό γρανάζι, το οποίο επανεµφανίζεται στην ιστορία της επιστήµης 1100 χρόνια αργότερα (!), και «οδηγίες χρήσης» στο πίσω µέρος του µε πάρα πολύ µικρά εγχάρακτα!

3. Γεωδαιτικός Τριγωνισµός του Ελληνικού Χώρου
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι σηµαντικά Πανελλήνια ιερά και σηµαντικές ̟όλεις
βρίσκονται στις κορυφές ισοσκελών ή και ισόπλευρων τριγώνων. Ναοί και πόλεις
βρίσκονται επ’ ευθείας και συχνά σε αρµονικούς µαθηµατικούς λόγους (σε άκρα και
µέση, σε χρυσή τοµή, κ.λ̟.). Στον ελληνικό χώρο παρατηρούνται ακόµη περιφέρειες
κύκλων µε κέντρα σηµαντικά σηµεία (ναοί, πόλεις) και ακτίνες επίσης σηµαντικές πα̟οστάσεις (ναού µε άλλο ναό, κ.ο.κ).

Ο αριθµός τέτοιων παραδειγµάτων είναι τόσο µεγάλος που στις περισσότερες των
περιπτώσεων µπορεί να αποκλειστεί µε βεβαιότητα η απλή σύµ̟πωση. Από τους
πρώτους που ασχολήθηκαν µε το ζήτηµα ήταν ο Ιωάννης Πασσάς. ∆ιαπίστωσε ότι οι
αποστάσεις που δήλωναν κάποιοι πιλότοι της Πολεµικής Αερο̟ορίας για διάφορα
σηµεία της Ελλάδας ήταν ίδιες. Στην αρχή η αντίδραση ήταν καχύποπτη, αλλά όταν
διασταύρωσε τις αποστάσεις µε χάρτες και µετρήσεις ανακάλυψε ότι όντως τα
δεδηλωµένα ήταν σωστά και εποµένως αρκετά σηµεία ισαπείχαν µεταξύ τους,
καθιστώντας τα έτσι κορυφές ισοσκελών ή ισόπλευρων τριγώνων, κέντρα κύκλων ή
περιφερειών, κ.λ̟.

Με την υπόθεση φαίνεται ότι έχει ασχοληθεί πολύ στο παρελθόν (ως ακόµα και
σήµερα) και η Αµερικανική ∆ιαστηµική Υ̟ηρεσία NASA. Μάλιστα, πολλά από τα
παρατηρηµένα «τρίγωνα» φέρουν τις ονοµασίες των αστροναυτών που τα παρατήρησαν
πρώτοι από το διάστηµα...

Τα τρία αυτά «µυστήρια», όπως άλλωστε και τα προαναφερθέντα θέµατα µηχανικής
και τεχνολογίας στον αρχαίο Ελληνικό Κόσµο, χρειάζονται ίσως σελίδες επί σελίδων
το καθένα για να αναλυθεί µε λεπτοµέρεια και µε την απαραίτητη ιστορική και
επιστηµονική συνέπεια.